Spółka czeska sprzedaje towar przedsiębiorcy z Polski, który zbywa go na rzecz kontrahenta z Włoch. Towar zostaje przemieszczony bezpośrednio z Czech do ostatecznego nabywcy we Włoszech. To tak zwana transakcja łańcuchowa. W przypadku, gdy w takiej dostawie biorą udział trzy podmioty z Unii Europejskiej, mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową transakcją trójstronną. Mamy wtedy możliwość rozliczenia podatku VAT w tzw. procedurze uproszczonej.
Na gruncie ustawy o VAT uznaje się, że w przypadku transakcji łańcuchowej dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w czynnościach. Przy czym wysyłkę (przemieszczenie) towaru przyporządkowuje się tylko jednej dostawie, określanej jako tzw. dostawa ruchoma. Zasadniczo, jeżeli towar jest transportowany przez drugi podmiot w łańcuchu, za dostawę ruchomą uznaje się dostawę dokonaną na jego rzecz, chyba że z warunków dostawy wynika, że transport należy przyporządkować jego dostawie. Wyznaczając dostawę ruchomą należy zatem wziąć pod uwagę warunki, na jakich została zrealizowana transakcja i określić, który z podmiotów był odpowiedzialny za transport (wysyłkę) towarów. Przykładowo, jeżeli w podanym stanie faktycznym dotyczącym transakcji dokonanej między kontrahentami z Czech, Polski i Włoch, za przemieszczenie towarów odpowiedzialna byłaby firma z Polski, wówczas za dostawę ruchomą uznać należy dostawę zrealizowaną przez podmiot czeski na rzecz przedsiębiorcy z Polski, stanowiącą dla podmiotu
czeskiego wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT)
, a dla firmy polskiej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) na terenie Włoch. Natomiast dostawa pomiędzy polskim podmiotem a kontrahentem włoskim dokonywana byłaby na terytorium Włoch. Co do zasady, w celu rozliczenia transakcji (WNT i dostawy "krajowej" na obszarze Włoch) polska firma powinna zarejestrować się jako podatnik we Włoszech.
Zastosowanie w analizowanym przypadku procedury uproszczonej pozwoliłoby uniknąć polskiemu przedsiębiorcy obowiązku rejestracji i rozliczania podatku VAT na terenie Włoch. Jeżeli bowiem zostaną spełnione warunki (wyszczególnione w art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT) pozwalające na posłużenie się procedurą uproszczoną, rozliczenia VAT będzie dokonywał ostatni w łańcuchu dostawy podmiot (a więc firma włoska) z tytułu dokonanej na jego rzecz dostawy przez drugiego w kolejności kontrahenta. Mimo że jak wynika z powyższego, polski przedsiębiorca nie będzie w ramach procedury uproszczonej płacił podatku, to będą na nim ciążyły powinności o charakterze formalnym.
Firma z Polski zobowiązana będzie do wystawienia na rzecz kontrahenta z Włoch (będącego ostatnim w kolejności podmiotem w ramach zrealizowanej dostawy) faktury zawierającej standardowe dane wymienione w art. 106e ustawy o VAT (bez stawki i kwoty podatku VAT), a ponadto:
- adnotację "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu" lub "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/WE",
- stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez włoską firmę,
- NIP Spółki poprzedzony kodem PL,
- numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej przez kontrahenta z Włoch.
W prowadzonej przez polskiego przedsiębiorcę ewidencji dla celów VAT, oprócz danych określonych w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, (są to standardowa dane, jakie powinny zostać ujęte w ewidencji), należy również wskazać ustalone wynagrodzenie za dostawy w ramach procedury uproszczonej oraz nazwę i adres firmy włoskiej (ostatniego podmiotu w łańcuchu dostawy).
Co więcej, polska firma zobowiązana będzie do wykazania danych o dokonanej wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej w deklaracji podatkowej (VAT-7) i informacji podsumowującej. W deklaracji VAT- 7 polski przedsiębiorca powinien uwzględnić dane o WNT od pierwszego w łańcuchu dostaw podmiotu, a więc od kontrahenta z Czech. Należy zatem wypełnić pozycję nr 23 w części C deklaracji VAT-7. Pozycja nr 24 (podatek należny) pozostaje pusta, bowiem w procedurze uproszczonej nie wykazuje się podatku z tego tytułu. W deklaracji podatkowej nie należy uwzględniać dostawy dokonanej na rzecz firmy włoskiej (ostatni w kolejności podmiot) - dostawa ta nie podlega opodatkowaniu VAT. Jednocześnie konieczne jest zaznaczenie kwadratu znajdującego się w pozycji nr 59, w części F deklaracji.
W informacji podsumowującej, polska firma powinna wyszczególnić dane o WNT od kontrahenta z Czech oraz WDT do firmy włoskiej. Przy czym pamiętać należy, że dostawa na rzecz podmiotu z Włoch nie stanowi w rzeczywistości WDT, jest to dostawa, której miejscem świadczenia są Włochy, ale która może podlegać kontroli w ramach systemu VIES. W informacji podsumowującej przedsiębiorca z Polski winien także zawrzeć adnotację, że nabycie i dostawa zostały dokonane w ramach wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.
Czytaj więcej w Money.pl