Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

Zawieszenie działalności firmy czy likwidacja rosyjskiej spółki-córki?

0
Podziel się:

W prawie rosyjskim nie jest przewidziana instytucja zawieszenia działalności gospodarczej analogiczna do tej w Polsce.

Zawieszenie działalności firmy czy likwidacja rosyjskiej spółki-córki?

Liczba zarejestrowanych w Rosji podmiotów z kapitałem zagranicznym w 2015 r. wyniosła 11 328 i jest wyższa aniżeli podmiotów zlikwidowanych (7160) - wynika z danych opublikowanych przez rosyjską Służbę Federalną Statystyki Państwowej (Rosstat). Demografia podmiotów z zagranicznym kapitałem nie odzwierciedla na razie ogólnych wyników makroekonomicznych z 2015 roku, które pokazują faktyczny stan gospodarki. Rosyjskie PKB wynosi 3,7 proc. a wiele wskaźników wygląda źle by wymienić choćby spadające: handel detaliczny (-9,3 proc), realne średnie wynagrodzenie (-9 proc.), import (-38,2 proc.), eksport (-32 proc.) oraz rosnące: inflację i bezrobocie (odpowiednio +15 i +10,7 proc.).

Jak wobec tego postąpić, jeśli nie mamy żadnego planu antykryzysowego i musimy podjąć decyzję o zamknięciu działalności. W Polsce odpowiednią metodą często jest zawieszenie działalności, nie koniecznie od razu likwidacja podmiotu. A w Rosji?

Obecnie, biorąc pod uwagę przeciwdziałanie skutkom kryzysu, można w uproszczeniu podzielić rosyjskie podmioty z zagranicznym kapitałem na takie:

  • wobec których w odpowiedzi na kryzys nie została jeszcze podjęta żadna decyzja składu właścicielskiego w zakresie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej;
  • wobec których została podjęta decyzja w przedmiocie kontynuacji działalności przy ewentualnym zastosowaniu środków antykryzysowych (cięcie kosztów, redukcja obrotu, optymalizacja podatkowa itp.);
  • wobec których postępowanie likwidacyjne jeszcze trwa;
  • udziały/akcje w których zostały sprzedane innym podmiotom.

Wskaźniki statystyczne wskazują na pogarszający się stan gospodarki Rosji. Mimo że liczba spółek z kapitałem zagranicznym wzrosła w 2015 r, to biorąc pod uwagę wyniki makroekonomiczne, spodziewać się można wzrostu wskaźnika likwidacji przedsiębiorstw z kapitałem zagranicznym w 2016 r. Spółki działające na terytorium Rosji powinny przygotować się do ewentualnego kryzysu i odpowiednich zmian w zakresie stanu prawno-majątkowego swoich jednostek w Rosji.

Zawieszenie działalności gospodarczej po rosyjsku

W prawie rosyjskim nie jest przewidziana instytucja zawieszenia działalności gospodarczej analogiczna do tej w Polsce. W praktyce przedsiębiorcy mogą zawiesić działalność, zaprzestając wykonywania jakiejkolwiek aktywności gospodarczej. Nie zwalnia to jednak ze składania sprawozdawczości do organów państwowych.

Na przykład, deklaracje podatkowe, nawet jeśli będą zerowe, należy dostarczyć do urzędu. Czyli przy takim trybie zawieszenia nieuniknione są wydatki związane z prowadzeniem księgowości i posiadaniem adresu. Poza tym przy tej metodzie formalnie musimy mieć obsadzone przynajmniej stanowisko jednoosobowego zarządu. Przecież ktoś musi podpisywać te deklaracje i sprawozdania. Złożenie dokumentów niepodpisanych nie będzie traktowane jako wywiązanie się z obowiązku sprawozdawczego.

Za nieskładanie sprawozdawczości do urzędu skarbowego spółce/osobie zarządzającej nią (w tym faktycznie zarządzającej - nie ma konieczności, aby pełniła funkcję w zarządzie) grozi odpowiedzialność administracyjnoprawna (rodzaj odpowiedzialności karnej za wykroczenia). Z drugiej strony, jeśli w okresie 12 miesięcy spółka nie prowadzi faktycznie działalności i nie składa sprawozdawczości może zostać wykreślona z rejestru handlowego z urzędu (z inicjatywy urzędu skarbowego). Przedsiębiorcy czasem wybierają taką drogę "likwidacji" spółki, mimo iż wiąże się ze wspomnianą odpowiedzialnością. Głównie z uwagi na prostotę i nie rzadko mniejsze koszty w porównaniu, na przykład, z likwidacją dobrowolną.

Przy faktycznym zawieszeniu działalności przedsiębiorca rosyjski musi także pamiętać o odpowiednim uregulowaniu stosunków z pracownikami. Faktyczne zawieszenie nie jest bowiem przesłanką do rozwiązania stosunku pracy z pracownikami spółki. W praktyce pracodawcy rosyjscy stosują dwa rozwiązania w takich sytuacjach:

  • redukcja stanowisk pracy, której nie należy mylić z redukcją liczby pracowników. Ta ostatnia nie jest odpowiednim rozwiązaniem w odniesieniu do zawieszenia działalności gospodarczej z uwagi na to, iż zakłada pozostanie na etacie odpowiedniego procentu pracowników na poszczególnych stanowiskach. Ta pierwsza polega na likwidacji samych stanowisk pracy, co z kolei może być przesłanką do zwolnienia pracownika z inicjatywy pracodawcy. W tej sytuacji pracownik ma jednak prawo do odprawy i do kompensacji pieniężnej w ciągu dwóch następnych miesięcy od zwolnienia, chyba że w tym okresie zostanie zatrudniony przez innego pracodawcę.
  • długoterminowe nieodpłatne urlopy. Rozwiązanie na pograniczu obejścia prawa. Powinny być stosowane z inicjatywy pracownika i na podstawie porozumienia stron w związku ze sprawami rodzinnymi pracownika lub innymi uzasadnionymi okolicznościami leżących po stronie pracownika, nie pracodawcy. Niemniej instytucja ta w praktyce jest wykorzystywana również w razie zawieszenia działalności: pracownik, który odczuwa pogorszenie się sytuacji materialnej pracodawcy, woli zawrzeć porozumienie w przedmiocie długoterminowego urlopu nieodpłatnego (które daje mu możliwość powrotu do pracy po zakończeniu kryzysu), aniżeli ostateczną utratę pracy w razie likwidacji pracodawcy.

Kiedy podjąć decyzję o likwidacji spółki zależnej?

W prawie rosyjskim przewidziane są trzy rodzaje likwidacji: dobrowolna, jako skutek upadłości likwidacyjnej i likwidacja z urzędu.

Przed podjęciem decyzji o likwidacji dobrowolnej należy zawsze zbadać, czy nie zaszły przesłanki do złożenia wniosku do sądu upadłościowego o ogłoszenie upadłości spółki. Niezgłoszenie niewypłacalności może skutkować pociągnięciem do odpowiedzialności za zobowiązania spółki nie tylko członków zarządu, lecz i wspólników. Podjęcie decyzji w przedmiocie złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości może nastąpić również i po rozpoczęciu procesu likwidacji dobrowolnej.

Należy pamiętać jednak, że decyzję tę podejmuje już komisja likwidacyjna. Jeśli zatem w składzie tego organu nie będzie członków zarządu lub właścicieli, a przesłanki zobowiązujące do zgłoszenia upadłości nastąpiły wcześniej, to złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości przez komisję likwidacyjną nie będzie przesłanką wyłączającą odpowiedzialność członków zarządu lub wspólników za zobowiązania spółki.

Autorka jest szefem departamentu wschodniego Kancelarii Chałas i Wspólnicy

Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
KOMENTARZE
(0)